Słowiańskie obrączki ślubne

Starocerkiewno-słowiańskie obrączki są talizmanem życia rodzinnego. Nie da się dokładnie powiedzieć, z jakiego okresu nasi przodkowie zaczęli wymieniać pierścionki po ślubie, ale fakt, że są wymieniani w annałach jest absolutnie pewny.

b.A. Rybakow w swoim studium życia i życia Słowian wspomina, że ​​obrączki ślubne były zwykle dawane dziewczętom wraz z innymi amuletami ślubnymi, z których każdy miał swoje znaczenie.

Wierzono, że pierścień z pewną symboliką makrokosmosu (ruch słońca przez trzy etapy życia człowieka) chroni osobisty świat kobiety i jej rodziny, daje jej mądrość, płodność i szczęście.

Oprócz obrączki dali na wesele kilka łyżek (dwie osoby są w związku małżeńskim, jedzą razem jedzenie do końca swoich dni, niczego nie potrzebują), chronili ptaka w gnieździe (za co odpowiada dla pokoju i harmonii w rodzinie), klucz (symbol bezpieczeństwa, przynależności jednej osoby do drugiej do końca dni), szczęka drapieżnego zwierzęcia (dla ochrony przed złośliwymi krytykami).

Obecnie bardzo popularne są obrączki ślubne z symbolami słowiańskimi, łączą w sobie zarówno wczesne symbole słowiańskie, jak i późniejsze.

Główne motywy

Najpopularniejszy w obrączkach jest motyw swastyki, który miał ogromną liczbę stylów i interpretacji (około 50 znaczeń). Głównym znaczeniem swastyki wśród starożytnych Słowian jest symbol życia wiecznego, znak boga słońca, zwycięstwo dobra nad złem, niekończący się cykl życia. Podobny wzór na obrączkach to wierność do końca dni, szacunek i miłość, chęć wspólnego pokonywania wszelkich trudności i życia ręka w rękę w innym świecie, aby odrodzić się na nowo.

Innym popularnym starożytnym motywem słowiańskim na współczesnych obrączkach jest ślub. Ślub to dwie swastyki: czerwona i niebieska (męska i kobieca), które przeplatają się, tworząc własny świat. Nie zamykają się jednak w kółko. Symbolizuje to, że rodzina nie żyje sama, ale zgodnie z tradycjami plemienia i wolą bogów, przedłużając swoją rodzinę. W tym amulecie nie ma kątów prostych, symbolizujących gładkość i spokój w życiu małżeńskim.

Osiem promieni - ośmioro dzieci, które miały urodzić się w rodzinie jako spłata długu wobec rodziców i bogów (cztery dała matka, czworo ojciec), a dziewiąte dziecko - pierworodne - jest darem od oboje rodzice do Rod. Wcześniej suknia ślubna była wpleciona w haft na sukni ślubnej, teraz zwyczajowo używa się jej na pierścionkach i amuletach.

Obrączki ozdobione są znakiem solard. To kolejny rodzaj swastyki, która jest symbolem płodności i kobiecości. Symbol dobrobytu ziemi przodków.

Popularnym symbolem obrączek jest runa Odal, która oznacza symbol prokreacji, ojczyzny, własności. W większym stopniu symbolizuje bezpieczeństwo wartości materialnych w rodzinie.

Obrączki damskie ozdobione są symbolem płodności - Makoshi - matką surowej ziemi. Ale nie w jej tradycyjnym wizerunku (kobieta wyciągająca ręce do nieba), ale w symbolicznym (duży kwadrat podzielony na cztery części dwiema prostymi liniami).

Materiały (edytuj)

Tradycyjnym metalem, z którego Słowianie robili obrączki, był brąz, a następnie stop miedzi i złota. Srebro nie było używane do tych celów, ponieważ było to bardzo rzadki metal. Nowożeńcy ze srebrnymi pierścionkami byli uważani za szczęśliwych i wiele par im zazdrościło.

Jednak pomimo tego, że srebro jest już dostępne, nadal nie jest to najpopularniejszy materiał na słowiańską obrączkę. Chodzi o miękkość tego metalu, który z czasem staje się kruchy i traci swój kształt.

Najpopularniejszymi pierścionkami w stylu słowiańskim są pierścionki z białego złota. Zewnętrznie przypominają srebro, ale są znacznie trwalsze i wygodniejsze.

Również u szczytu popularności są odlewane pierścienie, których wzór jest wygrawerowany lub odlany.

Jak prawidłowo się nosić

W Rosji ściśle przestrzegano zasad noszenia obrączek ślubnych. Po tym, jak chłopiec i dziewczynka przeszli ceremonię nadania imienia parze młodej, na serdeczny palec prawej dłoni wkładają sobie nawzajem pierścionki zaręczynowe-amulety. Po ceremonii zaślubin młodzi dołożyli jeszcze jeden pierścionek do serdecznego palca lewej ręki.

Obrzędy prawosławne wykluczały dodatkowy pierścionek z lewej strony i ograniczały się do pierścionka zaręczynowego z prawej. Oczywiście obrączki należy łączyć w pary, czyli tak samo, natomiast pierścionki zaręczynowe mogą się różnić.

Teraz prawosławie nie nakłada żadnych konkretnych wymagań dotyczących obrączek ślubnych, więc nowożeńcy mogą wybrać dowolną opcję, która im odpowiada.