Ubrania reprezentacji rosji

Stała się integralną częścią sportu. Kłócą się o nią, krytykują ją, podziwiają i śmieją się z niej. Wiele osób uważa, że ​​może to wpłynąć na wyniki występów na zawodach. Czasami nadaje swoim właścicielom nieoficjalne imiona. Oczywiście mówimy o odzieży sportowej.

Jak to się wszystko zaczeło

Nie przejdziemy na emeryturę w czasach starożytnej Grecji, kiedy główną i jedyną formą sportowców była jej całkowita nieobecność. Od tego czasu zmieniło się podejście do odzieży i pojawiły się sporty, w których nie można obejść się bez specjalnej odzieży.

Początkowo odzież sportowa nie była zbyt wymagająca. Jego głównym zadaniem była wygoda i funkcjonalność, kiedy ruchy powinny być swobodne podczas występów i zabaw sportowców, ale jednocześnie sportowiec jest chroniony przed wpływami środowiska. Ponadto na odzież nałożono bardziej szczegółowe wymagania dotyczące niektórych sportów. Na przykład w przypadku gatunków zimowych ważne jest, aby utrzymać ciepło, ale nie przegrzewać ciała.

Pojawienie się sportów zespołowych nie mogło nie doprowadzić do idei zunifikowanej formy zespołu, aby obserwując grę łatwiej było wyróżnić zawodników zarówno dla widzów, jak i sędziów. Podobno to właśnie ten etap stał się źródłem narodzin ogólnej formy sportowej.

Forma zespołu

Wielu sportowców twierdzi, że kiedy zakładają swój strój drużynowy, istnieje poczucie jedności, a jeśli ten oficjalny strój uosabia również kraj, dla którego rywalizują, to patriotyzm stanowi dodatkową zachętę do dobrych wyników. A także warianty nieudanej, niewygodnej formy mogą wpłynąć na wyniki występów sportowców, o czym piszą również znani sportowcy w swoich pamiętnikach.

Organizowane corocznie mistrzostwa sportów zespołowych przyciągają miliony widzów i kibiców, a zawodnicy popisują się nie tylko swoją grą, ale także strojem. Ta okoliczność przyciąga wiele firm do produkcji strojów sportowych dla drużyn narodowych i umożliwia ligom narodowym wybór wśród producentów i projektantów swoich strojów.

Tak więc na przykład rosyjska reprezentacja piłkarska, która zaczyna swoją historię od 1992 roku, początkowo była jeszcze w formie reprezentacji ZSRR, ale podczas swojego istnienia zdołała współpracować z wieloma wiodącymi światowymi markami odzieży sportowej - Adidas , Nike, Reebok. Zmieniono kombinacje kolorystyczne, wprowadzono ozdoby personifikujące Rosję, oprócz barw trójkoloru były to ozdoby muru Kremla lub kolczugi.

Rosyjska drużyna hokejowa wciąż stara się zachować przypomnienie formy reprezentacji ZSRR, dzięki czemu otrzymała nazwę „Czerwony samochód”, choć podobnie jak zawodnicy przeszła wystarczającą liczbę zmian.

Specyfika formy sportowej

Jak już wspomniano, najważniejszym zadaniem stroju sportowego jest jego wygoda. Ale w naszych czasach pojawiło się wiele sportów, które mają określone wymagania dotyczące odzieży sportowej. Do tych typów można zaliczyć narciarstwo, skoki narciarskie, biathlon, freestyle, narciarstwo biegowe i inne sporty, w których odzież powinna zapewniać maksymalnie dużą prędkość, ale jednocześnie być ciepła, bo to wszystko są sporty zimowe. Aby rozwiązać takie problemy, firmy specjalizujące się w odzieży sportowej specjalnie do sportów zimowych tworzą nowe materiały, specjalne wkładki, które zapewniają ciepło, komfort, przy zachowaniu wysokiej opływowości.

Rosyjskie narodowe reprezentacje sportów zimowych obecnie z powodzeniem współpracują w zakresie sprzętu z tak znanymi firmami jak Vuarnet, Quiksilver, które wykorzystują zaawansowane technologie, aby zapewnić wygodną, ​​wygodną i efektowną odzież.

Rosyjskie narodowe reprezentacje sportów zimowych obecnie z powodzeniem współpracują w zakresie sprzętu z tak znanymi firmami jak Vuarnet, Quiksilver, które wykorzystują zaawansowane technologie, aby zapewnić wygodną, ​​wygodną i efektowną odzież.

Mówiąc o odzieży dla lekkoatletyki, można zauważyć, że w tym sporcie forma, czysto zewnętrznie, przeszła kilka zmian w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Chociaż oczywiście zmieniły się tutaj materiały, zaczęto brać pod uwagę specyfikę klimatu różnych krajów, pojawiły się opcje izolowanej formy dla możliwości całorocznych zajęć.

Rosyjski mundur olimpijski

Igrzyska Olimpijskie stały się nie tylko największym wydarzeniem sportowym na świecie, ale także największym pokazem mody. W końcu liczba widzów oglądających otwarcie i zamknięcie Igrzysk Olimpijskich sięga miliardów.

Nic dziwnego, że od momentu ogłoszenia idei umundurowania reprezentacji narodowych, stało się to w 1936 roku w Berlinie.

Projektanci najwyższego poziomu pospieszyli z opracowaniem munduru olimpijskiego. Na tym polu zauważono Yves Saint Laurenta, Coco Chanel i Pierre`a Cardina.

Ale pierwsza forma reprezentacji Rosji pojawiła się ponad sto lat temu na igrzyskach w 1912 roku, kiedy na otwarcie wyszli przedstawiciele reprezentacji w białych bluzach, słomkowych czapkach ze wstążkami w barwach narodowej flagi.

Współczesny mundur olimpijski, w przeciwieństwie do 1912 roku, zawiera kilkanaście przedmiotów, po torby i portfele. W rozwój takiego sprzętu zaangażowani są czołowi projektanci, w jego produkcję zaangażowane są najbardziej znane marki.

Komplet stroju olimpijskiego podzielony jest na trzy kategorie - mundury galowe, odzież codzienna nie noszony podczas zawodów, odzież do występów sportowych.

Główną uwagę zawsze przywiązuje się do ceremonialnego munduru, dokładnie w takim stroju, na którym są witani. Trudność w stworzeniu tych ciuchów polega na tym, że trzeba stworzyć model, który będzie wyglądał równie dobrze na dwumetrowym koszykarze, potężnym sztangista i kruchej gimnastyczce.

I to odświętne stroje budzą krytykę i podziw, tworzą nastrój zespołu, wizerunek kraju. W związku z tym wybór i rozwój jest zwykle podejmowany na szczeblu państwowym. Tak było w czasach ZSRR i tak jest nadal.

W końcu wciąż nie zapomniano o igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku w 1964 roku, gdzie reprezentacja ZSRR zadziwiła wszystkich luksusowymi futrami ze złotej foki. Ale był to raczej odosobniony przypadek, bo w tamtych czasach ideologia państwowa zakładała, że ​​w człowieku nie liczy się strona zewnętrzna, ale treść wewnętrzna i ceremonialny mundur coraz częściej przypominał weekendowe stroje funkcjonariuszy partyjnych.

Przez ostatnie 15 lat Bosco di Ciliege odpowiadał za wyposażenie drużyny olimpijskiej. Ta współpraca przyniosła różne rezultaty, zarówno uznanie formy za jedną z najlepszych, jak i skandaliczne opcje. Jeden ze skandali brandingowych skłonił Federalną Agencję Kultury Fizycznej i Sportu do opracowania jednolitych zasad dotyczących używania symboli narodowych, szczególną uwagę zwrócono na symbol kraju - godło Federacji Rosyjskiej.

Zmiana warty?

Wspomnienia ostatnich Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro są wciąż bardzo świeże.

Mundur rosyjskiej reprezentacji narodowej, na którym, zwłaszcza odświętny, był od pierwszego pokazu poddawany wielokrotnej krytyce sportowców, projektantów i zwykłych fanów sportu. Z tym, co ją porównywano nie tylko - mundurem portiera, kelnera, garnituru dobrze znanego starszemu pokoleniu Buby Kastorskiego, a nawet striptizerki. Nie zgadzali się także co do codziennego stylu gry, wykonanego w stylu rosyjskiej awangardy. Jednocześnie Bosco uważa, że ​​forma w pełni oddaje temat Rio de Janeiro.

Kontrakt Bosco z Rosyjskim Komitetem Olimpijskim wygasł w styczniu 2017 r., a kwestia dalszego wyposażenia reprezentacji narodowej jest obecnie otwarta.

Niewykluczone, że kolejnym dostawcą wyposażenia dla kadry olimpijskiej zostanie firma krajowa. Co to zmieni i jak wpłynie to na występy sportowców, czas pokaże.