Kultura zachowania: ważne zasady i etykieta w społeczeństwie

Sposób, w jaki człowiek zachowuje się w społeczeństwie, jak wchodzi w interakcje ze znajomymi i nieznajomymi, mówi o jego „kulturze zachowania”, charakteryzuje go jako osobę dobrze wychowaną lub źle wychowaną. A żeby zachowywać się godnie w danej sytuacji, trzeba znać pewne normy i zasady postępowania, a także posiadać wysokie walory moralne.

Osobliwości

Kultura zachowania to tak szerokie pojęcie, które łączy normy społeczne z wartościami moralnymi. Innymi słowy, są to takie reguły i cechy zachowania, które są nierozerwalnie związane z moralnością i wychowaniem człowieka.

To dzięki normom możliwe jest ustalenie, czy ludzie zachowują się w danej sytuacji prawidłowo czy niewłaściwie – jest to swego rodzaju kryterium społeczne.

Osoba dobrze wychowana jest zawsze gotowa przestrzegać zasad zachowania, być taktowna i życzliwa wobec innych, nawet obcych.

Pojęcie „kultury zachowania” obejmuje jeszcze kilka aspektów:

Te zasady i normy są wynikiem wielowiekowej pracy, która opiera się na ludzkich relacjach między ludźmi.

Edukacja kulturalna

Normy zachowania, nierozerwalnie związane z pojęciem moralności, są ukształtowane w każdym człowieku od dzieciństwa”. Od najmłodszych lat dziecko musi uczyć się pewnych zasad, które w przyszłości staną się integralną częścią jego interakcji zarówno z rówieśnikami, jak i dorosłymi.

Wychowując dziecko warto pamiętać, że w wieku przedszkolnym nie jest ono w stanie dokładnie przestrzegać żadnej zasady zachowania, może nie być w pełni świadome tego czy innego działania, a jego umiejętności i nawyki są niestabilne i mogą się zmieniać. Jak wychować z dziecka osobę moralną i kulturalną??

Istnieją następujące sposoby:

• Dla takiego wychowania konieczne jest, aby w rodzinie zawsze panowała sprzyjająca atmosfera. Małe dzieci mają skłonność do naśladowania i jeśli zobaczą, że ich rodzice są opiekuńczy, zareagują w naturze i będą im posłuszne. Środowisko rodzinne wpływa również na charakter dziecka i interakcje z innymi dziećmi.
• Od najmłodszych lat trzeba wpajać dziecku podstawowe zasady komunikacji z rówieśnikami. Oznacza to, że już w wieku dwóch lub trzech lat dziecko powinno z szacunkiem traktować inne dzieci: nie próbować zabierać zabawek, nie przeszkadzać innym dzieciom w czasie wolnym, nie walczyć i nie wandalizować. Dobra wola wobec ludzi jest podstawą zachowań kulturowych.

Wychowanie osobowości moralnej i kulturowej należy rozpocząć od najmłodszych lat, dlatego ważne jest, aby być dla niego godnym wzorem do naśladowania.

Etyka

Kultura zachowania obejmuje nie tylko przyswajanie etykiety przez osobę, ale także etykę. Etyka jest nauką o moralności, to znaczy o wewnętrznym spełnieniu osoby, którym kieruje się, dokonując czynu i wchodząc w interakcję z innymi.

Umiejętności etyczne określają, jak skutecznie dana osoba będzie przestrzegać przyjętych norm w społeczeństwie. Kształtowanie się tej umiejętności zaczyna się w dzieciństwie i trwa do wieku dojrzewania. Ten okres czasu charakteryzuje się własnymi cechami, które należy wziąć pod uwagę:

• Młodzież ma nowe doświadczenia, potrzeby, staje przed nowymi zadaniami, zmienia się nie tylko zewnętrznie, ale i wewnętrznie.

Ważne jest tutaj, aby nie przygniatać nastolatka kontrolą nad realizacją wyuczonych wcześniej norm etycznych, ale też nie pozwolić, by wszystko poszło samo.

Ważne jest, aby powiedzieć nastolatkowi o głębokim znaczeniu kultury zachowania, że ​​nie są to proste konwencje, ale odwieczne tradycje, które świadczą o postawie szacunku wobec innych.

Porady & Triki

Istnieją pewne normy codziennych zachowań kulturowych, które muszą być przestrzegane w społeczeństwie (szpital, teatr, transport, szkoła, plac zabaw):

Zalecenia te można nazwać przejawami „kodeksu moralnego” każdej osoby, mówiąc o jego dobrej hodowli. Ważne jest, aby rozwijać w sobie tę kulturę zachowania, aby móc godnie komunikować się z ludźmi.

Krótki film o zasadach zachowania w miejscach publicznych, patrz poniżej.