Etykieta mowy: subtelności kultury komunikacji

W każdym miejscu, gdziekolwiek jest dana osoba, zawsze jest zwyczajowo zwracać się uprzejmie do rozmówcy. Codziennie witamy się, dziękujemy, przepraszamy, oferujemy, prosimy o wszystko, żegnamy się. Etykieta mowy - umiejętność uprzejmego komunikowania się z rozmówcą. Używanie etykiety w codziennej komunikacji pomoże Ci budować dobre i oparte na zaufaniu relacje z ludźmi.

Osobliwości

Od czasów starożytnych komunikacja i mowa ludzka odgrywały ogromną rolę w życiu i kulturze ludzkości. Kultura mowy znajduje odzwierciedlenie w językach różnych krajów i narodów. Dzięki tradycjom językowym mamy wyobrażenie o kulturze krajów, ich wartościach narodowych i światopoglądzie.

Mowa osoby jest najważniejszym znakiem, dzięki któremu można zrozumieć poziom rozwoju i umiejętności czytania i pisania. Nie lekceważ znaczenia etykiety w życiu jakiejkolwiek osoby, ponieważ to on często działa jako element łączący w pracy i życiu społecznym.

Etykieta mowy oznacza zestaw norm, dzięki którym człowiek rozumie, jak się komunikować, utrzymywać relacje z innymi ludźmi w różnych sytuacjach życiowych. Zasady etykiety są bardzo zróżnicowane, nie ma jednej wspólnej „formuły” komunikacji. Każdy kraj jest bogaty w kulturowe subtelności komunikacji.

Ten rodzaj etykiety bardzo silnie współgra z samą praktyką komunikacji, jej elementy są obecne w każdej rozmowie. Jeśli prawidłowo przestrzegasz zasad etykiety mowy, możesz kompetentnie i wyraźnie przekazać osobie to, czego od niego chcesz. Dużo szybciej osiąga się też wzajemne zrozumienie i sympatię.

Etykieta mowy graniczy także z innymi naukami humanistycznymi - językoznawstwem (a także jego podrozdziałami - morfologią, leksykologią, stylistyką, fonetyką, frazeologią, etymologią itp.), psychologią i oczywiście kulturowymi cechami innych krajów.

Aby skutecznie opanować umiejętności rozmowy kulturowej, należy stosować formuły etykiety mowy.

Formuły na start zaszczepia się dziecku od dzieciństwa. Tego uczą nas nasi rodzice - jak poprawnie pozdrowić osobę, pożegnać się, wyrazić wdzięczność, przeprosić. Wraz z wiekiem każda osoba przyswaja nowe funkcje w komunikacji, uczy się różnych rodzajów mowy.

Ważne jest, aby pamiętać, że umiejętność grzecznego prowadzenia rozmowy z przeciwnikiem, poprawnego wyrażania myśli, pokazuje cię jako grzecznego rozmówcę.

Tak więc formuły etykiety to zbiór ogólnie uznanych słów i wyrażeń używanych w rozmowie. Stosowane są w trzech etapach rozmowy:

• Rozpocznij rozmowę (powitanie). Frazy wybrane do powitania zależą od rozmówcy. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę jego płeć, wiek, status społeczny. Brak sztywnych ram. Standardowe powitanie to „Hello! „Lub” Dzień dobry! ". Taki zabieg jest uniwersalny i odpowiedni dla każdego – zarówno dla przyjaciół i rodziny, jak i dla szefów.
• Główna część rozmowy. Tutaj formuły zależą od celu rozmowy.
• Wniosek. Zgodnie z ogólnymi zasadami zwyczajowo się pożegnać lub umówić na kolejne spotkanie. Możesz użyć opcji uniwersalnych: „Do widzenia! "Lub" Wszystkiego najlepszego ".

Trochę historii

Jak wspomniano powyżej, etykieta jest rodzajem zasad zachowania, które są wpajane osobie od dzieciństwa. Koncepcja podstaw tej definicji opiera się na wartościach kulturowych. Przestrzeganie tych norm pomaga budować dobre relacje z ludźmi. Dzisiejsza etykieta nie była zamierzona. Słowa, frazy i różne techniki konwersacji kształtowały się na przestrzeni wieków w procesie porozumiewania się między ludźmi.

Samo słowo „etykieta” ma greckie pochodzenie. To znaczy „zamówienie”. Później słowo to zakorzeniło się we Francji. Zaczęto go używać pod koniec XVII wieku, za panowania Ludwika XIV. Słowo „Etykieta” oznaczało kartę, która określała zasady postępowania przy stole króla.

Zasady etykiety mowy powstały w czasach starożytnych, kiedy człowiek dopiero zaczynał uczyć się budowania relacji ze swoim rozmówcą. Już w tamtych czasach zaczęły kształtować się pewne normy zachowania, pomagające uzyskać zrozumienie i wywrzeć korzystne wrażenie na rozmówcy.

Normy prawidłowego zachowania można znaleźć w rękopisach mieszkańców starożytnej Grecji i starożytnego Egiptu. W tamtych czasach normy te były rodzajem rytuału, za pomocą którego ludzie mogli zrozumieć, że nie stanowią dla siebie zagrożenia, myślą „na tej samej fali”.

Funkcje

Podstawowym celem etykiety mowy jest kształtowanie komunikacji i kontaktu między grupami ludzi. Przestrzeganie ogólnych zasad i norm sprawia, że ​​rozmówca jest bardziej zrozumiały dla innych osób. Rozumiemy, czego od niego oczekiwać, gdy zaczynamy ufać znanym nam umiejętnościom komunikacyjnym.

Ta cecha pojawiła się w czasach starożytnych, kiedy człowiek był wszędzie w niebezpieczeństwie. W tym czasie bardzo ważne było przestrzeganie rytuału komunikacji. Kiedy inna osoba, będąca jednocześnie rozmówcą, wykonywała znajome i zrozumiałe czynności, zwane słowami niezbędnymi i zrozumiałymi, znacznie upraszczało to interakcję, łagodząc nieufność.

Teraz, na poziomie genetycznym, rozumiemy, że można zaufać osobie, która przestrzega tych norm. Normy tworzą sprzyjającą atmosferę, mają pozytywny wpływ na osobę, z którą prowadzona jest rozmowa.

Używamy etykiety, aby okazać nasz szacunek i szacunek naszemu przeciwnikowi. Etykieta podkreśla status osoby.

Ogólnie możemy powiedzieć, że stosowanie najprostszych norm etykiety mowy pozwala uniknąć wystąpienia wielu sytuacji konfliktowych.

Rodzaje

Należy zauważyć, że etykieta pisemna i ustna bardzo się różni. Etyka pisana jest ściśle regulowana, ma bardziej rygorystyczne ramy, ważne jest przestrzeganie jej norm. Etyka konwersacyjna jest swobodniejsza w swoim przejawieniu, można zastąpić słowa i frazy czynami, a czasem dopuszcza się pominięcia słów. Przykładem jest powitanie - zamiast zwykłego „Dzień dobry / wieczór! „Możesz lekko skinąć głową lub zastąpić ją lekkim ukłonem. W niektórych sytuacjach jest to podyktowane etycznymi zasadami postępowania.

Etykieta dzieli się na następujące typy:

• Biznes. Jest również nazywany oficjalnym. Normalizuje ludzkie zachowanie podczas wykonywania obowiązków zawodowych. Typowe dla dokumentacji urzędowej, negocjacji, wystąpień publicznych. Może być również używany do przemówienia dyskusyjno-polemicznego.
• Codzienny. Charakteryzuje go duża swoboda działania. Jak sama nazwa wskazuje, jest przez nas aktywnie wykorzystywany w życiu codziennym.

Stosowanie etykiety w różnych środowiskach może się różnić. Na przykład możesz zmienić ustawienie z formalnego na nieformalne, jeśli nastąpiła zmiana adresu do rozmówcy z oficjalnego „ty” na bardziej znany „ty”.

Prawidłowe stosowanie etykiety pomoże poprawić twoje umiejętności komunikacyjne.

Zasady

Wszelkie normy zachowania są początkowo oparte na ogólnie przyjętych zasadach moralnych. Elementy etykiety mowy nie są wyjątkiem.

Główną zasadę można scharakteryzować prawidłowym podejściem do rozmówcy. W każdej rozmowie ważne jest, aby postawić się na miejscu rozmówcy. Pomoże to wygładzić ostre krawędzie i uniknąć niechcianych konfliktów.

Etykieta językowa składa się z zasad, które można nazwać „pojęciami podstawowymi”:

• Zwięzłość;
• Znaczenie;
• Alfabetyzacja;
• Dokładność.

Ważne jest, aby wybrać frazy odpowiednie do konkretnej sytuacji, biorąc pod uwagę status osoby, a także stopień znajomości z nią. Wypowiadaj się krótko, ale odpowiednio. Ważne jest, aby rozmowa nie straciła znaczenia.

Rozmówca musi być traktowany z szacunkiem, okazując niezbędną ilość szacunku.

Do najbardziej podstawowych zasad etykiety należą życzliwość i wzajemna współpraca. To właśnie te zasady generują produktywną i wzajemnie korzystną komunikację.

Główne zasady

Mowa kulturowa nie może istnieć bez przestrzegania ogólnych norm komunikacji między ludźmi:

• Zwracając się do innej osoby, ważne jest, aby wziąć pod uwagę płeć, status społeczny i oczywiście wiek rozmówcy. Zwroty i słowa, które możesz powiedzieć przyjacielowi, mogą nie być odpowiednie dla nieznajomego, twojego szefa lub osoby w wieku.
• Zastosowanie „ty” i „ty”. Zwyczajowo używa się słowa „ty” do członków rodziny, przyjaciół, bliskich krewnych i niektórych znajomych. Dla rozmówcy, który jest młodszy od ciebie, taki apel jest również do przyjęcia. „Ty” jest uważany za neutralny i uprzejmy adres do nieznajomego, osoby na wyższym stanowisku, do starszego pokolenia. Naruszenie granic między „ty” a „ty” jest uważane za znajome i niegrzeczne, lekceważące.
• Niegrzeczność, pogardliwy ton i obelgi nie powinny być w twojej mowie. Jeśli ze względu na okoliczności nie można traktować rozmówcy uprzejmie, lepiej użyć neutralnego, pełnego szacunku tonu.
• Ziewanie, nuda, ciągłe przerywanie są uważane za strasznie brzydkie i pozbawione szacunku podczas komunikowania się z osobą.

Jeśli słowa i wyrażenia można nazwać werbalnymi środkami komunikacji, to gesty i mimika są niewerbalnymi metodami wpływania na ludzi. Ważne jest, aby śledzić mimikę i gesty. Nadmierna mowa ciała jest zwykle niedopuszczalna. Przestrzeganie tych prostych zasad pomoże ci stać się dobrym rozmówcą.

Różne sytuacje

Zachowanie człowieka w różnych sytuacjach opiera się na etykiecie. Obejmuje to:

• Nawiązanie kontaktu (powitanie);
• Znajomy;
• Odwołanie;
• Rada;
• Zdanie;
• Wyrażenie wdzięczności;
• Zgoda lub odmowa;
• Gratulacje;
• Komplement i takie tam.

Istnieją standardowe formuły mowy dla różnych sytuacji. Przyjrzyjmy się bliżej niektórym sytuacjom.

Nawiązanie kontaktu

W tym przypadku formuły etykiety mają na celu nawiązanie kontaktu z rozmówcą. To jest powitanie rozmówcy. Najbardziej uniwersalnym i najczęściej używanym słowem jest „Hello”. To słowo ma wiele synonimów: od prostego „Cześć” w bliskich relacjach po standardowe grzeczne „Dzień dobry” i „Mój szacunek”. Stosowanie synonimów powitania jest determinowane przez wiele czynników – stopień znajomości, wiek, bliskość przeciwnika, a ostatecznie obszar pracy.

Powitanie jest niezbędne podczas nawiązywania kontaktu. Słowa „przepraszam” lub „przepraszam” lub „czy mogę się z tobą skontaktować” mogą przyciągnąć uwagę osoby. Warto dodać do nich wyjaśnienie, dlaczego zwróciłeś się do tej osoby: prośba, oferta lub prezentacja.

Sytuacja leczenia jest najtrudniejszą sytuacją etykiety, ponieważ nie zawsze łatwo jest znaleźć odpowiedni apel do osoby.

W czasach Związku Radzieckiego standardowym adresem było uniwersalne słowo „Towarzysz”. Stosowano go w stosunku do wszystkich ludzi, bez względu na płeć. Obecnie używany jest adres „Pan” lub „Pani”.

Uznaje się za uprzejme zwracanie się do rozmówcy przy użyciu jego imienia i nazwiska. Adres „Kobieta” lub „Dziewczyna”, „Młody mężczyzna” jest niestosowny i niegrzeczny. W wykonywaniu obowiązków służbowych odwołanie dopuszcza tytuł stanowiska: „Pan Zastępca Dyrektora”.

Odnosząc się do osoby, nie można wskazać żadnej z jej cech osobowych (płeć, narodowość, status społeczny, wiek, religia).

Zakończ kontakt

Ten etap jest ważny, ponieważ daje rozmówcy ostateczne wrażenie o Tobie. Podczas rozstania możesz użyć standardowych zwrotów: „Do zobaczenia wkrótce”, „Do widzenia”, „Wszystkiego najlepszego”. Przy bliższym kontakcie lub dłuższej znajomości możesz skorzystać z nieformalnego pożegnania w postaci słowa „Do widzenia”.

W końcowej fazie kontaktu zasadne jest wdzięczność za czas poświęcony na komunikację i wykonaną pracę. Możesz wyrazić życzenie dalszej interakcji. Robienie dobrego wrażenia jest ważne przy kończeniu rozmowy. Pomoże to w przyszłości nawiązać długoterminową i obopólnie korzystną współpracę.

Rozważ także sytuację randkową. Ważne jest, aby zwracać uwagę na obsługę. Jak wspomniano powyżej, zwyczajowo odnosimy się do „ciebie” do znajomych osób, z którymi jesteś w bliskich lub przyjacielskich stosunkach. W innych przypadkach lepiej jest użyć odwołania „Ty”.

Jeśli przedstawiasz sobie ludzi, możesz użyć następujących zwrotów: „Pozwól, że się przedstawię”, „Pozwól, że się przedstawię”. Osoba reprezentująca powinna podać krótki ogólny opis osoby reprezentowanej, dla wygody rozmówcy. Zwykle wymieniają nazwisko, imię i nazwisko, stanowisko i każdy ważny szczegół. Znajomi rozmówcy zwykle wypowiadają słowa, że ​​cieszą się, że cię poznają.

Gratulacje i wdzięczność

Do wyrażania wdzięczności używa się odpowiednio dużej liczby formuł mowy. Należą do nich zwroty „Dziękuję”, „Dziękuję”, „Bardzo wdzięczny” i tak dalej.

Jest też wiele zwrotów gratulacyjnych. Oprócz zwykłych „Gratulacji” zwyczajowo wymyśla się indywidualne gratulacje, różne wiersze świąteczne.

Zaproszenie i oferta

Zapraszając rozmówcę na różne wydarzenia, ważne jest przestrzeganie pewnych norm zachowania. Elementy zaproszenia i oferty są częściowo podobne, w nich zwyczajowo podkreśla się szczególną wagę osoby.

Zwroty stałe na zaproszenie: „Zapraszamy…”, „Proszę odwiedzić…”, „Proszę przyjechać…”. Zapraszając, należy zaznaczyć, że czekasz na rozmówcę. Można to zrobić za pomocą wyrażenia „Cieszymy się, że cię zobaczymy”.

Prośba charakteryzuje się użyciem stabilnych wyrażeń „Pytamy”, „Czy mógłbyś”.

Po każdej prośbie lub ofercie następuje zgoda lub odmowa. Zgoda jest wyrażona zwięźle i zwięźle. Odmowę najlepiej wykonać z motywacją łagodzącą, która wyjaśnia przyczynę odmowy.

Kondolencje, współczucie i przeprosiny

W życiu każdej osoby zdarzają się tragiczne chwile, kiedy trzeba używać etykiety mowy z kondolencjami lub współczuciem. Główną zasadą jest to, że należy to robić taktownie, jak to możliwe, aby nie pogorszyć sytuacji.

Ważne jest, aby Twoje słowa brzmiały szczerze, zaleca się używanie słów zachęcających. Przy składaniu kondolencji należy zaoferować swoją pomoc. Na przykład możesz powiedzieć: „Proszę przyjąć moje szczere kondolencje w związku z tym… W razie potrzeby możesz liczyć na moją pomoc”.

Komplementy i pochwały

Komplementy są jednym z ważnych elementów każdej relacji między ludźmi. Z ich pomocą możesz znacznie wzmocnić relacje. Ale musisz być ostrożny. Od komplementów do pochlebstw jest bardzo cienka linia, wyróżnia je tylko stopień przesady.

Zgodnie z ogólnymi zasadami etykiety komplementy powinny dotyczyć bezpośrednio osoby, a nie rzeczy. Rozważ konkretną sytuację. Jak komplementować kobietę w pięknej sukience? Zgodnie z ogólnymi zasadami etykiety błędem byłoby powiedzieć „ta sukienka tak do ciebie pasuje”! ". Prawidłowo użyj wyrażenia „jesteś taka dobra w tej sukience! ".

Delikatna permutacja słów podkreśla urodę osoby, a nie sukni.

W dzisiejszym świecie bardzo ważne jest używanie pochwał. Możesz chwalić rozmówcę za jego charakter, za szczególne umiejętności, za pracę, a nawet za uczucia.

Cechy narodowe

Etykieta mowy opiera się na ogólnie przyjętych ludzkich zasadach moralności. Istota etykiety jest identyczna w wielu kulturach różnych krajów. Należą do nich umiejętność czytania i pisania, uprzejmość w komunikacji, powściągliwość oraz umiejętność posługiwania się ogólnie przyjętymi formułami mowy, które będą odpowiadały konkretnej sytuacji.

Ale nadal istnieją pewne różnice kulturowe w etykiecie mowy krajów. Na przykład w Rosji etykieta polega na utrzymywaniu rozmowy, w tym z nieznajomymi (nieznanymi) ludźmi. Podobna sytuacja może wystąpić w ograniczonej przestrzeni – w windzie, przedziale pociągu, wnętrzu autobusu.

W innych krajach (zwłaszcza azjatyckich - Japonia, Chiny, Korea Południowa) ludzie starają się unikać rozmów z nieznajomymi. Starają się nie patrzeć rozmówcy w oczy, nie zwracają na niego uwagi, patrzą na telefon. Jeśli nie da się uniknąć rozmowy, rozmawiają na najbardziej abstrakcyjne i neutralne tematy (na przykład o pogodzie).

Rozważ różnicę w etykiecie mowy w różnych krajach na przykładzie Japonii. Relacje między ludźmi w tym kraju oparte są na tradycjach i mają pewne konwencje. W tym kraju każdemu powitaniu towarzyszy niezbędny ukłon, który nazywa się „ojigi”.

Interesujące są relacje między ludźmi w różnym wieku. Jeśli osoba jest starsza, jej pozycja w społeczeństwie jest wyższa niż pozycja młodszego rozmówcy. Ta zasada jest przestrzegana nawet w kręgu rodzinnym. Do starszego brata dziewczyna nie zwraca się po imieniu, ale używa wyrażenia „nii-san”, co oznacza „starszy brat”, młody mężczyzna zwraca się do swojej starszej siostry „onee-san”.

Jeśli porównamy pozycję mężczyzny i kobiety, to mężczyzna jest osobą wyższą. Ta sama zasada dotyczy matki i ojca. Głową rodziny może być kobieta, ale jej status społeczny jest niższy.

W miejscu pracy, gdzie stanowiska są ściśle określone, osoba z niższą rangą skłoni się niżej przed wyższym kolegą.

Szczególne miejsce w Japonii zajmują pozdrowienia, ważne miejsce zajmują ukłony. Japończycy kłaniają się innym ludziom kilka razy dziennie. Zwroty grzecznościowe pomagają stworzyć sprzyjające środowisko do komunikacji. W ten sposób masz rozmówcę do siebie, okazując tak ważny szacunek.

Wszelkie słowa powitania muszą być wyrażone z szacunkiem dla rozmówcy. W żadnym wypadku nie wolno dopuścić do okazywania bezczelności i poufałości. Nie powinieneś przekraczać prawnego poziomu zaufania do siebie.

Dla nas te cechy behawioralne (na przykład łuki) mogą wydawać się dziwne, m.in. z estetycznego punktu widzenia warto nadal z szacunkiem traktować czyjąś kulturę i tradycje. Więc rozmawiając z obcokrajowcem, powinieneś mieć chociaż małe pojęcie o stylistycznej komunikacji i kulturze etykiety w jego kraju. Będzie to dobra podstawa do dalszej komunikacji między sobą.

Podstawy etykiety mowy i zasady prowadzenia rozmowy znajdziesz w poniższym filmie.